Yazarak nefes alır.
Bir şiirin mısralarında soluk alır,
Kıtalarında soluk verir.
Bir cümlenin virgülünde soluk alır,
Noktasında soluk verir.
İnsan bazen de
Çizerek nefes alır.
Kalemin kağıda dokunuşunda soluk alır,
Çizgiden dalların arasında soluk verir.
Bir fırçanın daldığı renkte soluk alır,
Rengin bezendiği manzarada soluk verir.
Ve insan bazen
Sadece seyr ile nefes alır.
Ciğerleri olur, seyrine daldığı
Kalbi gözünde atar da, ayna olur her yer
Seyrettikçe dalar kendi içine doğru,
Solumak bile gerekmeden alır soluğunu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder